UMETNOST KAO INTOSPEKTIVNI JEZIK: SIMBOLIKA ŠKOLJKE I MREŽE U INTERPRETACIJI AUTISTIČNOG ISKUSTVA

Abstract

Rad istražuje umetnost kao sredstvo introspektivne komunikacije kod dece sa autizmom, sa fokusom na simboličku analizu motiva školjke i paukove mreže. Kroz interdisciplinarni teorijski okvir koji uključuje neuronauku, simboliku, psihologiju percepcije i savremenu umetničku praksu, analiziraju se načini na koje autistična percepcija sveta može biti izražena kroz likovni jezik. Simbol školjke tumači se kao metafora zaštite ranjivosti i unutrašnje organizacije, dok mreža označava složenost percepcije i selektivne komunikacije. U okviru rada primenjena je kvalitativna metodologija koja obuhvata teorijsku analizu, simboličku interpretaciju, vizuelnu analizu i studiju slučaja. Analiza umetničkog izraza dece sa autizmom, kao i autorskog rada "Školjka", ukazuje na prisustvo specifične estetske logike, strukturalne doslednosti i duboko simboličke naracije. Zaključuje se da umetnost, kao introspektivni jezik, može doprineti razumevanju i afirmaciji neurodivergentnih identiteta, kao i razvoju inkluzivnih, obrazovnih i umetničkih praksi.